We beginnen deze blog weer in Nijmegen op de opleidingsdag. Het onderwerp deze dag was “communiceren met honden”. In plaats van aan de zijlijn te zitten en toe te kijken tijdens de oefeningen, deed ik zelf ook mee…

We begonnen met het doorgeven van een watje. Watje? Ja een watje, iedereen hield een watje in z’n hand en ging na bij zichzelf wat voor gevoel er bij dit watje zat en gaf deze daarna door aan de persoon naast zich. Aan het begin had ik het doel van deze oefening nog niet zo voor ogen. Maar na het doorgeven werd het me wel duidelijk, het watje kreeg namelijk steeds meer verschillende energie. Doordat het watje al door meerdere mensen vastgehouden was. Het was leuk om te horen én zelf te ervaren wat er anders was aan het doorgegeven watje in vergelijking met het eigen watje. Er was namelijk daadwerkelijk een verschil, sommige vonden het watje harder of juist zachter en kregen daar verschillende woorden en/of beelden bij.

Na deze oefening begonnen we met een oefening waarbij je moest visualiseren.. Oef, visualiseren ik weet van mezelf dat ik dat heel lastig vind.. Oké Carmen niet denken, we zien wel wat er van komt, let’s do this. Deze oefening was in tweetallen, waarbij je een zender en een ontvanger had. De zender moest een bepaalde kleur visualiseren en zenden naar de ontvanger. Verbazingwekkend dat ik gewoon precies de kleur van mijn duo voor mij zag. Toen draaide we de rollen om en ging ik een kleur zenden, wat weer klopte. Daarnaast moesten we beschrijven wat we daarbij voelde (Dat was wel een dingetje, want ik kon dat niet echt beschrijven) Na deze oefening dacht ik tof, het zenden en ontvangen is in ieder geval gelukt!

We gingen nog een stapje verder met het communiceren, het voelen van een dichte envelop met een foto erin waarbij we moesten aanvoelen welke soort hond er op de foto stond. Daar kan ik heel kort over zijn, voor mij was dat dus een groot zwart vlak. Ik kon totaal niet voelen wat voor foto erin zat, in tegenstelling tot een aantal mensen die er echt goed bij in de buurt zaten.

Nu komen we dan bij die titel van deze blog die vast wat vragen oproept. Tijdens deze oefeningen voelde ik al wel wat druk boven op m’n hoofd, maar na deze laatste oefening werd het echt intens! Ik had een enorme hoofdpijn, dus hup naar buiten en een rondje lopen. Toen gebeurde er iets vreemds, hoe verder ik wegliep van het gebouw hoe minder hoofdpijn ik had, maar ik liep een rondje dus op een bepaald punt kom je weer dichterbij het gebouw.. en ja hoor daar was ie weer die hoofdpijn. Hmm, zonder dat ik er zelf bewust van was heb ik blijkbaar toch al die energieën gevoeld en daar last van gehad. Al dat voelen, ik moet er toch een beetje aan wennen! 

Wat deze dag ontzettend leuk maakte was dat de deelnemers een afstemming maakte op een foto van mijn eigen hond Sky. Ik had een aantal vragen opgeschreven waar ik graag antwoord op wilde hebben en daarnaast kreeg ik veel herkenbare dingen te horen over Sky, wat leuk!

Dit gebeurde een week later in Lekkum ook, het blijft leuk om te horen dat mensen die niets over mijn hond weten of überhaupt niet eens weten dat de hond op de foto mijn hond is zo veel kloppende dingen over hem kunnen vertellen.

In Lekkum was Diezel er weer bij en jaja Diezel was mij niet vergeten. Carmen kon weer ballen en takken gooien, wat een geweldige hond! Dit keer gingen we ook in Lekkum (tijdens de opleidingsdag) aan de slag met jawel het energielek waar ik de vorige keer totaal niets van begreep. Dit keer had ik er een wat actievere rol in door echt deel te nemen aan het systeem en te voelen dat de plek die ik had gekozen echt een fijne plek was voor mijzelf.  Want op een moment vroeg Danielle mij om van plek te veranderen en ik merkte dat ik op die nieuwe plek totaal niet lekker stond. Ja we zijn al een stapje verder door daar bewust van te worden, yes!

Ik ben benieuwd waar ik de aankomende 2 weken allemaal bewust van mag worden en wat ik mag gaan ervaren.

Tot de volgende blog! 

Groetjes Carmen