Ik weet het, het is jouw keuze… Jouw weg te gaan. Jij staat op je eigen benen en je kiest zelf. Het is tenslotte jouw leven. Jij maakt je keuze op basis van je eigen gevoel, in dat ene moment. Wat je niet weet is hoe jouw keuze mij raakt, diep raakt!
“Jij bent een prachtig eigen individu. Met je mooie eigenschappen maar ook met alles wat je wil en mag ontwikkelen. Je mag de wereld ontdekken en onderzoeken. Je mag dit doen door te vallen en op te staan. Ik geef je graag die ruimte want die ruimte vind ik zelf ook zo fijn. Hoe vaak ben ik zelf niet gevallen en opgestaan? Soms kwam ik makkelijk weer overeind en soms was het zwaar om overeind te krabbelen. Ik hoop dat je daarin wat van mij geleerd hebt, dat je NO MATTER WHAT altijd weer overeind kunt komen. Dat je altijd een keuze hebt!
Een keuze…
Het is juist de keuze die mij NU zo diep raakt. Jouw keuze. Beïnvloed vandaag mijn hele “zijn”.
Ik heb pijn en voel me machteloos. Ik ben teleurgesteld. Niet alleen in jou hoor maar ook in mezelf. Want ondanks dat het jouw keuze was, heeft wel iets jouw ertoe bewogen om deze keuze te maken. En dat “iets” komt ergens uit voort. Dat “iets” ligt vaak veel dieper. Heb ik “iets” niet gezien?
Ook besef ik me vandaag meer dan ooit te voren dat ik in mijn leven zoveel situaties ben tegen gekomen waar ik geen invloed op had, dat ik niet op alles invloed heb. Zoals ik ook geen invloed heb gehad op jouw keuze maar dat ik wel invloed heb op hoe ik er NU mee om ga.
Ja jouw keuze raakt me en diep ook!
Ik voel er van alles bij, ik denk er van alles bij en weet je ik begrijp zelfs ook nog sommige dingen. Het is niet alleen jouw proces maar ook de mijne. Loslaten of juist niet?
Ik weet het is jouw pad te lopen, jouw weg te gaan, jouw leven. Ik “kijk” met je mee en ben er voor je. Ik heb geen invloed op de situatie, die is er nu inmiddels al. Maar…
Ik heb wel invloed op de mijn gedrag! Voor nu kies ik voor voelen en verbinden en voel dat als we dat samen kunnen doen jij vol vertrouwen weer op jouw eigen pad terecht komt”
~ ~ ~
Bovenstaand is een stukje uit mijn leven. De verbinding tussen moeder en zoon. Of je nu net als ik moeder bent of niet, ik denk dat het heel erg herkenbaar is voor iedereen hoe de keuzes van anderen jouw als mens diep kunnen raken. Hoe ze jouw in meer of mindere mate kunnen “tekenen”.
Of dat nu je kinderen zijn, je partner, je zus, je moeder, een vriendin of een collega… Iedereen komt in zijn/haar leven “het leven” tegen. Iedereen reageert op zijn/haar manier. Vandaag voelde ik weer diep hoe weinig invloed je kunt hebben op situaties die er soms zo ineens kunnen zijn. Wat het met je doet. Maar vooral ook dat je als mens altijd een keuze hebt.
JIJ hebt namelijk wel een keuze en dus invloed op hoe JIJ ermee omgaat. Gun jezelf ruimte om te ontdekken hoe jij ermee om wilt gaan. En ja het klopt! Ik hoor het je denken “maar ik wil met sommige situaties helemaal niet om gaan”. Dat begrijp ik! Alleen in het leven krijg je nu eenmaal lessen op je pad. Die komen, of je nu wilt of niet. Ze hebben namelijk een hoger doel. Het is echter aan jou HOE jij ermee omgaat.
Dat is JOUW keuze.
Dus ik vraag me af “is het nu jouw keuze die mij raakt”… of heb ik jou “geraakt” met mijn keuzes?
Met deze mooie nadenker sluit ik af ♥
*Wil jij leren hoe jij jouw keuze hebt? Zorg dan dat je aanwezig bent bij mijn V.I.P event op 27 oktober a.s!
Wow met tranen in mijn ogen lees ik je bericht
Mijn dochter van 19 met klassiek autisme is half augustus begeleid gaan wonen, mijn leven heeft om haar gedraaid alles volgens schema.
Nu vroeg ik maandag ochtend of ze thuis was en ze zei ja, ik zei dan kom ik even een bakkie doen
Waarom het gaat goed met met zei ze
Waarop ik zei gewoon voor de gezelligheid dat ik het fijn vond haar weer even te zien
ze zei nee ik kon me maar niet zo uitnodigen het is mijn huis
Ik had bij alles een vraag teken gezet maar helaas……..
Dus dikke tranen en doorgaan
Net als honden spiegelen onze kinderen ons ook. Jarenlang heb jij haar op de eerste plek gezet, gedaan wat er nodig was voor haar. Prachtig want dat is wat je moederhart doet. En dat precies is ook wat jouw moederhart nu pijn doet. Zij kiest haar eigen pad, haar eigen weg te gaan en maakt haar eigen keuzes. Dat heeft ze nodig voor haar groei maar jij hebt het ook nodig voor die van jou. (knipoog) Want ook jij mag na al die jaren weer gaan leven vanuit jouw authentieke jij. Een prachtige reis die ook pijnlijk kan zijn… Uiteindelijk brengt het je wel heel veel moois. Ook voor jullie samen!
Soms, wanneer ik me goed voel, begrijp ik alles en kan ik er alles laten zijn. Maar ik worstel nu al ruim twee jaar met mezelf en ik word dit zo beu. Intussen ook veel gelezen. Vaak voel ik dan….ja het is zo, maar ik ben nu al een week aan het huilen en kan me er niet meer toe zetten om positieve affirmaties op te zeggen, wat je aandacht geeft groeit. Je bent zelf verantwoordelijk, je bent wat je denkt etc. Ik heb al zoveel geprobeerd maar het lukt me nu gewoon niet. Wat nou als er ook mensen zijn die geen keuze hebben. Ik ben op.
“Op” zijn is ook een keuze Sandra. Soms is dat even wat het is en is stil staan ook een keuze voor nu. Alleen ik ben ervan overtuigd dat je echt niet altijd “op” blijft. Er komt een dag dat je weer klaar bent om weer stappen te gaan zetten. Ieder mens heeft een keuze, ook jij. Je hebt alleen nog niet datgene gevonden wat jou echt verder helpt…
Hoi Daniëlle,
Mooi hoe je dit beschrijft. En prachtig om daarin mee te kijken hoe je nu in het leven staat. Bewondering voor jou.
Erg lief Nienke, dank je wel!